امسال هم به مانند سالهای گذشته، لحظاتی پس از تحویل سال نو خورشیدی، چهره کریه رهبر جمهوری اسلامی بر پرده تلویزیون دولتی این رژیم نقش بست. باز هم دروغ هایی گفت و خیال هایی بافت و نامی جدید بر سال جدید نهاد! سال کار مضاعف و همت مضاعف!
سالی که قرار است سال مضاعف گشتن کارها و همت ها باشد. اما کدام کار و کدامین همت؟!!
سالی که گذشت درس های بسیاری به ملت ما آموخت. مهمترین درسی که مردم ما از این سال پر فراز و نشیب آموختند، این واقعیت بود که راهی برای اصلاح رژیم سراپا فساد جمهوری اسلامی باقی نمانده است و اگر تا چندی پیش هنوز هم امیدی به اصلاح این رژیم در دل برخی از ساده دلان وجود داشت، با مشاهده جنایات بی شرمانه حاکمیت در سال گذشته این امید واهی در دل آنان به یأس مبدل شد.
گذشته از اوضاع سیاسی کشور که کاملاً دست رژیم را در برابر جهانیان رو کرد و نقاب های زیبا و فریبنده ای را که دولتمردان جمهوری اسلامی به مدد دلارهای نفتی در گوشه و کنار منطقه و بلکه جهان برای خود خریده بودند، از صورت های شیطانی شان برداشت، شرایط اقتصادی کشور نیز نمایانگر آن است که رژیم اسلامی در آستانه ورشکستگی است (اگر نگوییم هم اکنون با رژیمی کاملاً ورشکسته مواجهیم). برنامه های اقتصادی دولت احمدی نژاد نه تنها کمکی به بهبود اقتصاد بیمار ایران نکرده است، بلکه ماجراجویی ها و خیال بافی های تیم اقتصادی وی در طول پنج سال اخیر فقط و فقط موجب افزایش فقر، بیکاری و فاصله طبقاتی در سطح جامعه شده و تنها گروهی که از این برنامه ها سود برده اند، عده ای از مقامات رده بالای سپاه پاسداران و آقازادگان وابسته به دولت دست نشانده و بیت رهبری رژیم بوده اند. کارخانه های بزرگ کشور یا بطور کلی ورشکسته و تعطیل شده اند یا در آستانه ورشکستگی قرار دارند. کارخانجاتی نظیر نساجی مازندران، آلومینیوم سازی اراک، ذوب آهن اصفهان و... که در سالهایی نه چندان دور نشانه ای از پیشرفت و توسعه صنعت ایران به شمار می رفتند، اکنون در بدترین شرایط ممکن بسر می برند و کار به جایی رسیده است که ایران خودرو (بزرگترین شرکت تولید کننده خودروهای داخلی) با وجود بازار کاملا بسته و غیررقابتی خودرو در ایران، در شرایطی اسفناک قرار دارد و اگر کمک های نقدی دولت در سال گذشته نبود، شاید تاکنون اعلام ورشکستگی کرده بود. وضعیت بانک ها نیز دست کمی از کارخانه ها ندارد. بانک های رژیم اسلامی به چنان فلاکتی دچار شده اند که حتی قادر به پرداخت وجوه کلان حساب مشتریان خود نیستند. در زمستان گذشته کار به جایی رسید که چند نقطه از تهران شاهد درگیری های شدیدی میان مردم و مسئولین بانک ها بود. چرا که آنها پولی برای پرداخت به مشتریان خود نداشتند. کشاورزی ایران هم که مدتهاست بوی الرحمان اش بلند شده و بازار میوه و تره بار پر شده از محصولات رنگارنگ وارداتی. پرتقال مصری (بخوانید اسراییلی)، گلابی اسپانیایی، نارنگی پاکستانی و... بر جنازه زارعین و برزگران ما قدم می نهند و به بازارهای ایران روانه می شوند، بی آنکه دولت اسلامی اندکی به سرنوشت کشاورزان ایرانی و خانواده های آنان بیندیشد.
این همه را گفتم تا به اینجا برسیم که رژیم تاکنون شق القمری نکرده و اصولاً توجهی به مردم کشورش نداشته و ندارد. اساساً تاکنون همت و خدمتی در کار نبوده که اکنون به اذن رهبر مضاعف گردد!
پس روی سخن رهبر رژیم با چه گروهی است؟
بدون تردید، آنچه از دید سید علی خامنه ای کار و همت محسوب می شود، رونق بازار اقتصاد، افزایش تولید و بهبود صنعت و کشاورزی ایران نیست؛ که اگر بود، اوضاع کشور ما چنین نبود. از دید خامنه ای، همت آن است که صدای دانشجویان و معلمان را خفه کنیم تا یاد بگیرند که در ام القرای اسلام، فقط باید قانع و شکرگزار باشند و دعا به جان نایب امام زمان کنند! همت آن است که اگر در خیابان ها صدا از کسی بلند شد و اعتراضی شنیده شد، با باتوم به جان اش بیفتیم و اگر زیاد پررویی کرد با یک گلوله خلاص اش کنیم! کار و همت واقعی آن است که در یمن و لبنان و فلسطین دوره های آموزشی جهاد فی سبیل الله و عملیات استشهادی راه اندازی کنیم تا پایه های اسلام ناب محمدی (البته اسلامی که مورد تأیید بیت معظم له باشد) تقویت گردد! همت آن است که در برابر مخالفان رژیم کوتاه نیاییم و تا آنجا که ممکن است قساوت به خرج دهیم. اگر کسی شعاری علیه ما سر داده محارب اش بخوانیم و اگر کسی سنگی پرتاب کرده اعدام اش کنیم. اینها از دید رهبر رژیم کار و همت محسوب می شود.
پس امسال سال مضاعف کردن این همت هاست. وگرنه خامنه ای خود بهتر از هر کس می داند که دیگر هیچ عقل سلیمی پذیرای مهملات او نیست. مخاطبان خامنه ای، همان عده قلیلی هستند که در خیابان ها باتوم و گلوله به مردم هدیه می دهند و در زندان ها شکنجه و تجاوز می کنند. مشتی شیطان پرست که از سر سوزنی شرافت و وجدان بی بهره اند و آنچنان آلوده و فاسد شده اند که حتی اگر خود بخواهند هم نمی توانند از راهی که در آن گام نهاده اند بازگردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر