یازده سال از روزی می گذرد که باری دیگر نقاب از چهرۀ دشمنان شما، شمایی که پرچمداران دیرینۀ آزادی و دانش و معرفت و انسانیت در وطن ایــد، برداشته شـد. همانـان که سی و یکسال پیش نخستین گام شان در اثبات این دشمنی بستن دانشگاه های ایران و تصفیه و اخراج استادان آزموده و فرهیختۀ آن بود در تجاوزی وحشیانه به حریم مقدس دانش و خِرد ورزی به قتل و غارت و ویرانگری پرداختند و بر فرزندان گرانقدر وطن آن آوردند که مهاجمان مغول در دوران بربریت بر نیاکانشان نیاورده بودند. اگر بنا بود در سالروز هر کینه وستیزی که سرکردگان جاهل و خِرد گریز رژیم بر شما روا داشته اند به سوگ نشینیم، هیچ روزی از سال مستثنی نمی بود.
روزی نبوده که از عمر حکومت پس گرای اینان بگذرد و به تلاشی دیگر برای پایمال کردن حقوق و آزادی های مسلم شما دست نزنند. نخست استقلال دانشگاه های ایران، این مهم ترین شالودۀ تعلیم و تعلم و پژوهش و خلاقیت علمی آزادانه را جسورانه از میان بردند. آن گاه مدیریت دانشگاه ها را به کسانی سپردند که به دانش و پژوهش آزادانه همانقدر اُنس و اُلفت داشته اند که بوف کور به روشنایی. به دخالت و تصمیم چنان کسان بوده است که نه استادی در کار تحقیق و آموزش امنیت داشته و نه دانشجویی به بهره جویی از دانشگاه حقی. امروز کار دشمنی حاکمان با دانشگاهیان بدانجا کشیده شده که تدریس علوم انسانی و اجتماعی را نیز که در بستر تجربۀ دانش و پژوهش جوامع آزاد غربی ریشه دوانده به عنوان نمادی از تهاجم فرهنگی غرب محکوم می کنند و عزم آن کرده اند که با دخالت در نگارش متون دانشگاهی دانشجویان ایران را از آشنایی با این علوم پایه یکسره محروم سازند تا شاید عشق به آزادی و حقوق انسانی در آنان افسرده شود و تصمیمشان به برپایی حکومت مردمی به سستی گراید.
چنین سودای خامی، اما، تنها در دل های تاریک و ذهن های خِرد ستیز کسانی ریشه می گیرد که نه از گذشته می آموزند و پند می گیرند و نه از حرکت مستمر و وقفه ناپذیر انسان ها بسوی آزادی از بندهای اسارت و تحقیر. آن ها هنوز درنیافته اند که جوانان هشیار و آزادۀ ایران با گذشتن هر روز از عمر حکومت تبه کاران، با هر خشونت تـازه ای که بر آنان می رود، با هر حق دیگــری که از آنان گرفته می شود، شــور تــازه ای به رهایی می یابنــد؛ آزادی هــا و حقـوق از دست رفتــه بـــرایشان معنـای تازه تری می گیرد و رویدادهای سیاه خردادها و تیرها و بهمن ها تصمیم شان را به رسیدن به دوران نور و روشنایی استوارتر از همیشه می کند.
برشما جوانان عزیز ایران، خواهران و برادران شایستۀ میهن درود بی پایان می فرستم و به مادران و پدرانی که شما را چنین آزاده و حق طلب پرورده اند تبریک می گویم. تا شما چنین هشیارانه و مصممانه به دفاع از آزادی ها و حقوقتان، از سرزمین کهنسالتان گام برمی دارید، به پیروزی نهایی ملت بر تباهی و تاریکی یک لحظه هم تردید روا نیست..
خداوند نگهدار ایران باد
رضا پهلوی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر